زیر باران بیا قدم بزنیم
حرف نشنیده ای به هم بزنیم
نو بگوییم و نو بیندیشیم
عادت کهنه را به هم بزنیم
و ز باران کمی بیاموزیم
که بباریم و حرف کم بزنیم
کم بباریم اگر ، ولی همه جا
عالمی را به چهره نم بزنیم
چتر را تا کنیم و خیس شویم
لحظه ای پشت پا به غم بزنیم
سخن از عشق خود به خود زیباست
سخن عاشقانه ای به هم بزنیم
قلم زندگی به دست دل است
زندگی را بیا رقم بزنیم
قطره ها در انتظار تو اند
زیر باران بیا قدم بزنیم
سلام
کاش شعر سهراب را می نوشتی
به نظرم این شعر ایرادات مفهومی زیادی داردمثلا
ایا هر حرف نویی خوب است و هر عادت کهنه ای بد ؟
آیا هر غمی ناپسند است؟
آیا هر عشقی زیباست؟
آیا عاشق را توان گفتن از عشق است؟